Teoman ve Şebnem’den, En güzel hikayem…
Teoman :
Kulaklarım patlıyor sessizliğinden
Yorgunluğundan ölüyorum
Sinekler yapışıyor vücuduma, gitmiyorlar
Yayılıyor kanları,vurduğumda
Denizi araladım geçtim bir aşktan
Attım kum torbalarımı
Döktüm yapraklarımı
Ama uzandıntenime, hissettim
Tenim aktı parmak aralarından
Bazen ne yaparsan yap olmuyor
Kanım hızlanıyor bazen damarlarımda
Kan çanaklarım aynada levham boynumda
Bir yapbozu tamamlarken bakıyorum
Büyük parçan eksik kalbin olduğu
Bazen bir vücuda sarıyorum
Banıp parmağımı, tadına bakıp
Gözümü sevmeye karatıp
Yapamıyorum
Bazen ne yaparsan yap olmuyor
Acı bir tat kalıyor ağzımda
Bazen yutup unutup
Bazen tükürüyorum
Bazen ayılıp uyanıp bir nefesle yanımda
Adı yok, sırtı var, bana dönük, bükük
Soğuğa çeviriyoru suyu
Ağlıyorum bakıp içime
Ayılamayıp anlıyamıyorum bazen
Derimin altında başarılı ayrılık notları
Yazılmış çöpe atılmış intihar mektupları
Vuruyorum sokaklara bedenimi, hayallere
Hayatımı yine omuzlarıma
Acımı alsın diye sığınıp
Kurtaracak kadınlara 15 dakika
Bazen ne yaparsan yap olmuyor
ŞEBNEM FERAH:
Bitti zor oldu ama bitti
Yapamadım benim başka bir kalbi
Bedenim zayıftı kalbim güçlüydü
Haritası ama çok silikti
Sert bir şeydi iliklerimde aşk
Dayandım, ittim, sığmadı, kanırmadı girmedi
Ama sıktım pis kanı
Akıttım yaramdan
İyileşmeye yaladım geçmişti sanki
Soktum neşteri göğsüme
İnanmaya halim kalmadı diye
Bitti zor oldu ama bitti
TEOMAN:
Korkma bilirim acıyı tedaviyi
İmkansızlığın kekremsi tadını
Dün insanlara baktım kendi kirli camımdan
Terkedilmişler çoktan yaradan tarafından
ŞEBNEM FERAH:
Ben kesilene kadar yüzdüm
Ama görünmeyince karan
Bıraktım kendimi bıraktım bir taş gibi
Yanmıştı çizilmişti ama
Seyrettim ağlayarak sabredip
Çok sevdiğim bir filmi
Artık yalnız senin için üzülüyorum
Bitti zor oldu ama bitti
TEOMAN:
Benim de zaten hiç gücüm yok, yüzüm yok hiç
Umudum yok
Ama bil ki farklı bir hayaldi
İşkenceydi bazen çok güzeldi
Ama anlıyorum sesinden
Kurtulmuşsun sen
Nokta konmuş, bitmiş
En güzel hikayem….