Bekledim seni, bu ıssız şehirde…
Yağmur yağıyor ıslanıyorum, göz yaşlarımla yağmura karışıyor içimdeki sen…
Damla damla yok oluyorsun…
Ve damla damla yanaklarımda süzülüyor bir aşkın izi…
Toprağa…
Şimdi iki yol var önümde…
Yürüyorum sensiz… Bir umut ile…
Bir yanım eksik… Bir yanım yarım… Bir yanım üşüyor…
Yolun sonunda sen mi varsın?… Yoksa Ölüm mü?…
Yürüyorum bir başıma, uçurum kenarlarında…
Yolun sonunda sen yoksan… Hoş geldin ölüm bana…
Sabahın sesi kulaklarımda biri pencereyi açmış yine
Ekşi yorgun bir tat ağzımda
Şehir gri kefeninde sakin
Davetsiz konuklarla tedirgin
Güne, kararsız yolum uzun
Hani olur ya bazen kaçarsın herşeyden
Hani olur ya bazen şarkı biter aniden
İşte böyle günlerde hep uyumak istediğinde
Tamda böyle günlerde umudu büyüt içinde
Şehrin toprağı altımda inlese, ufakça irkilsem
Sesime ses verse bir martı
Yalnızlığın öbür ucunda bir dost daha var diyebilsem
Hani sen hiç gitmesen
Yaşam ağını örerken gözlerine şarkı birden duruverse bile
Gözlerini ayrılık ıslatsa bile, umudu büyüt içinde
Can’ı-cazım, bulutlu bugün gök yüzü, hasret bırakıldım, bir sıcak gülüşe, bir dokunuşa, bir söze.
Yalanlar sardı her bir tarafımı, kabullenemedim, sebeb aradım neden diye… Bulamadım.
Kayboldum olayların içinde.
Nerde yanlış yaptım diye. Sorular sordum, cevapları havada kaldı. Susmayı tercih etti birisi, söylemedi.
Uçurum uçurum gözlerine baktığım sensin
Prangalarca boynuma takığım sensin
Dağ gölleri gibi gibi hasret çektiğim
Her gece uyku diye yattığım sensin
Yanarım, yanarım
tutuşur yanarım
kavurur ateşim
seni de beni de belalım
Gün değmemiş ormanlarda yittiğim sensin
Ömrüme ömür diye kattığım sensin
Deli deli boranlarda aç denizlerde
Teninin tuzunu canım tattığım sensin
Yanarım, yanarım
tutuşur yanarım
kavurur ateşim
seni de beni de belalım
Damga damga göğsüme vurduğum sensin
Öfke dolu şehirlerde bulduğum sensin
Yer nerede gök nerede ben neredeyim
Diye diye sınırlara geldiğim sensin
Yanarım, yanarım
tutuşur yanarım
kavurur ateşim
seni de beni de belalım
Hep sana mı bakıyorum, yoksa sen hep baktığım yerdemisin…
Bugün yine seni gördüm, vapurda…
Bakışlarında umut vardı. Hayat’a dair.
Hayat… Hiç bir zaman bana adil olmadı güzel kız.
Sen umut verdin, ben kararttım, gel dedin ben kaçtım.
Söyleyemedim sana sebebini, Gizlice sevmeyi seçtim seni…
Şimdilerde düşlerimde varsın… Ve ben bir kez daha lanet okuyorum, hayata…