Pek bi yalnız, pek bi suskun, pek bi düşünceliyim.
Anlatmaya çalışıyorum anlamıyorlar, susuyorum.
Yargısız infazlara kurban gittiğimde oluyor arada bir. Olsun diyorum, ha bir eksik ha bir fazla ne fark eder ki, zaten kendi kalabalığından sıkılmış bir gençlik.
Arkadaş(!) diyorum, arkadaşın yapmayacağı şeyler yapıyorlar, ne şimdi bu?
ya ben arkadaş’ın anlamını bilmiyorum, ya da o(nlar)…
3 replies on “Şimdilerde…”
Sert sözler can yakar…
Söyleninleri duymak istememek insanın kişisel görüşüdür ve aslında gereksizdir…
Yırtınsanda bazen karşı taraf seni değil kalbini dinlemek ister…
Konu buysa ve kendini suçlayacaksan bilki canım çok yandı ve başım çok ağrıdı…
Unut gitsin, ben, ben, ben, itilip kakılmayı severim..Nezakete ise nedense hiç gelemem…
5 parmağın bile 5i aynı olmasa gerek…
Fazlası ile can’ı yanan biri…
Sözlerin kifayetsiz kaldığı, Söylenenleri duymak istememek değil, üzerine düşünüp var olan bir iki güzel anıyı yok etmemek…
Belkide dediğin gibi; Unut gitsin…
Bu kadarmı özeldi?