Dünya…

Oyun saha’mya dünya oynuyorum işte içimden geldiği gibi…
Bazıları kızıyor bana, kim ne derse desin arkadaş! ben bildiğimi okurum ve hatalar yaparım kiminin telafisi olmaz, kimini ise telafi etmek istemem, Üç günlük dünya der geçerim.
Dün, bugün, yarın…

Dün’e bakarım neler yapmışım diye…
Bugün’ü yaşarım, yarının ne getireceği düşüncesi ile…
Yarın! büyük bir soru işareti olur hep önümde, acaba bana bir süpriz yapacak mı diye….
Bazı insanlar acır halime… Bazıları hak verir… Bazıları ise güler. İşte bu derim; tebessüm insanların yüzlerinde olması gerektiği gibi…

Aşklar yaşarım kendi halimde, bazen bir olur bazen beş ama sevdalım bir’dir olması gerektiği gibi…
Hayallerimin peşinden koşarım düşünmeden, özgürce hoyratca savrulur benliğim olması gerektiği gibi…
Düşler kurarım periler ülkesinde prens rol’ünde, masallararası maceralar kovalarım, tek gözlü canavar peşinde…

Açarım gözlerimi, yaşamın kenarında, olması gerektiği gibi…