muzaffer keskin

For all those times you stood by me
For all the truth that you made me see
For all the joy you brought to my life
For all the wrong that you made right
For every dream you made come true
For all the love I found in you
I’ll be forever thankful baby
You’re the one who held me up
Never let me fall
You’re the one who saw me through through it all

You were my strength when I was weak
You were my voice when I couldn’t speak
You were my eyes when I couldn’t see
You saw the best there was in me
Lifted me up when I couldn’t reach
You gave me faith ‘coz you believed
I’m everything I am
Because you loved me

You gave me wings and made me fly
You touched my hand I could touch the sky
I lost my faith, you gave it back to me
You said no star was out of reach
You stood by me and I stood tall
I had your love I had it all
I’m grateful for each day you gave me
Maybe I don’t know that much
But I know this much is true
I was blessed because I was loved by you

You were my strength when I was weak
You were my voice when I couldn’t speak
You were my eyes when I couldn’t see
You saw the best there was in me
Lifteed me up when I couldn’t reach
You gave me faith ‘coz you believed
I’m everything I am
Because you loved me

You were always there for me
The tender wind that carried me
A light in the dark shining your love into my life
You’ve been my inspiration
Through the lies you were the truth
My world is a better place because of you

You were my strength when I was weak
You were my voice when I couldn’t speak
You were my eyes when I couldn’t see
You saw the best there was in me
Lifted me up when I couldn’t reach
You gave me faith ‘coz you believed
I’m everything I am
Because you loved me

İlk değilsen bile
Son aşkım olup kal
Senden öncesini
Yaşamadım sayarım
Böyle bir aşka ömür vermeye değer
Dillenir de nazara gelir diye korkarım

Deniz gözlüm benim
Senin için hazırım
Eğer ölüm gerekse
Ölmeye giderim
Yemin olsun seninim çocuklar gibi şenim
Deniz gözlerinde hayat bulur gözlerim
Yüreğim acır inan senden uzak kalmasın
O deniz gözler benim başkası hiç bakmasın

Son arzum nedir diye
Gelip te bir sorsalar
Haykırış olur sesim
Sen yine sen der
Canım seni özler, seni diler, ister
Beni bırakma ele ateşlerim söner

Bırakılmalı bazı şeyler diyorum… Bekliyorum ama zaman geçmek bilmiyor…
Çocuksu mutluluklar yaşıyorum arada bir. Bir ânı bir ânı’na uymayan…
Ve mutluluk… Bir gün var, bir gün yok…

Yazılmalı tekrardan, bıkmadan, usanmadan, vazgeçmeden…
Yeni sayfalar açılmalı hayata dair, bıkmadan usanmadan, pes etmeden(!)…
Hatıralar, acılar silinmeli veya hak ediyorsa derinlere gömülmeli…

Yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yanlızsan, için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.

Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan, “bu kuşun kanadı neden beyaz değil?” diye bir soruyla karşılaşabilirsin. İki ucu keskin bıçaktır bu işin sonu. Yaptıklarınla değil yapamadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezanda indirim sağlamaz. sen, “ama senin için şunu yaptım” derken o, “şunu yapmadın” diye cevap verecktir ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır.

Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın. Özledin, kızdın, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün şiirler yazdın. “peki o ne yaptı?” deme, herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu, bir insan eksik yaşıyorsa ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? senin hayatı ıskalama lüksün yok, onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın. Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. “acılara tutunarak” yaşamayı öğreneli çok oldu, hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü birşey değil.

Sen mutluluğu hiç bir zaman bağlamadın ki… Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor, kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? kentin hiç girmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana, uzun zamandır görmediğin arkadaşlarınla görüşeceksin yine, yine onun için bıraktığın tüm güzelliklere geri döneceksin.

Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan yürektir. Yürek sesi ne bilmeyenler ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yaşadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu. Elbet bitecek güneşe hasret günler. Elbet değerini bilecek, verdiğin değeri hakedecek biri çıkacak karşına ve o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini… Sen de bulacaksın seni gerççekten seveni…

Bu güzel mektup için Sevgili Başak‘a teşekkürlerimi iletiyorum ;)

Sahnesi ise, ve bu sahnede arkada kalıp figüran öne çıkıp başrol oyuncusu olmak senin elindeyse, ne duruyorsun be…

(Sago yine yapmış yapacağını)

Benim bir sırrım var açıklanmayacak kadar sır..
Bundan çıkar hır, patlamalar vuku bulur dert kahır..
Sırdan geçen dilim olsa hale değer diken..
Bilmez bilen adam olur,ben ben iken..
Ya söylersem kim anlar..
Söylemezsem bağlar gamlardan ağlar.
Bu yıpranışta dağılır bütün..
Doymaz Sago yakar tütün..
İçindeyim oyunun büsbütün,
Hayatıma musallat oldu şöhret,ün..
Karıştı yarınım bitti dün,tedirgin bugün..
Topla çıkar nedir sonuç?
Her kıyasta dilime değer bıçağa ait keskin uç,
Kimdir suçlu kimde suç?
Öylesine kibirli ki biber yakmadan bırakmaz rahat,
Yarası ağır dilimin bulamıyorum kapatacak bant!
Üzerime gelin bakın,dinamit bağlı gövdeme,
Yaklaşını uçururum uçurtma misal pimden iplerle..
Fesatlar kapıma vardılar ellerinde güllerle,
İşlerine gelmediğinde saldırdılar aynı güllerin dikenleriyle..
Vurdular siyah güllelerle..

Giy ateşten gömlekleri bir bir yansın üzerin.. Ve dahi..
Kır topraktan çömlekleri.. Zaten tedirgin halim..
Bir benim,bir bendim ve bir kendim ortadayım..
Bitmez derdim,bu hal beni yer bitirir bildim..

Aklıma gelen başıma geldi,
Başım yarıldı,aşım soğudu..
Yine iştahsızlık elinde oyuncak etti açlığımı..
Artık kartopu oynamak istemiyorum ellerim dondu,
Türlü saklambaç oyunlarından gözlerim yoruldu..
Nerdesiniz güven abideleri ha? Cesaret haylazları?
Gösterin bana 62 den tavşan yapan hokkabazları,
Belirleyin karşımda durabilecek tüm küfürbazları,
Demirden mızraklarla kırdım sazları,
Deştim böğründen kıyamadığım hazları,
Verin bana yazları!
İlahi merhamet sarayı..
Ya hannan..
Sensin rana..
Sensin mana..
Sensin rahman..
Sensin canan..
Ruhum işgalden kurtulmaz vatan,
İnfilak eder alev ateş volkan hislerim kırıklar..
Püskürüyor üzerime lav,kıvılcım korlar,
Elimdeki bir avuç dolusu su ile sönmez bu yangınlar..
Ben bir sırra sahibim,hayat uykusuna yatmış,
Ben çok dosta sahiptim güvensizlik içine batmış.
Şahit oldum birileri mutluluğu parayla kapmış..!!!

Giy ateşten gömlekleri bir bir yansın üzerin.. Ve dahi..
Kır topraktan çömlekleri.. Zaten tedirgin halim..
Bir benim,bir bendim ve bir kendim ortadayım..
Bitmez derdim,bu hal beni yer bitirir bildim..

Ateşten gömlekler… Topraktan çömlekler…
Ne maymundan geldin, ne de seni getirdi leylekler…
Sagoya kulak ver, Sagoya kulak ver…  Sagoya kulak ver…

Bekledim seni, bu ıssız şehirde…
Yağmur yağıyor ıslanıyorum,  göz yaşlarımla yağmura karışıyor içimdeki sen…
Damla damla yok oluyorsun…
Ve damla damla yanaklarımda süzülüyor bir aşkın izi…
Toprağa…

Şimdi iki yol var önümde…
Yürüyorum sensiz… Bir umut ile…
Bir yanım eksik… Bir yanım yarım… Bir yanım üşüyor…
Yolun sonunda sen mi varsın?… Yoksa Ölüm mü?…
Yürüyorum bir başıma, uçurum kenarlarında…
Yolun sonunda sen yoksan… Hoş geldin ölüm bana…

Sabahın sesi kulaklarımda biri pencereyi açmış yine
Ekşi yorgun bir tat ağzımda
Şehir gri kefeninde sakin
Davetsiz konuklarla tedirgin
Güne, kararsız yolum uzun

Hani olur ya bazen kaçarsın herşeyden
Hani olur ya bazen şarkı biter aniden
İşte böyle günlerde hep uyumak istediğinde
Tamda böyle günlerde umudu büyüt içinde

Şehrin toprağı altımda inlese, ufakça irkilsem
Sesime ses verse bir martı
Yalnızlığın öbür ucunda bir dost daha var diyebilsem
Hani sen hiç gitmesen

Yaşam ağını örerken gözlerine şarkı birden duruverse bile
Gözlerini ayrılık ıslatsa bile, umudu büyüt içinde

Can’ı-cazım, bulutlu bugün gök yüzü, hasret bırakıldım, bir sıcak gülüşe, bir dokunuşa, bir söze.
Yalanlar sardı her bir tarafımı, kabullenemedim, sebeb aradım neden diye…  Bulamadım.

Kayboldum olayların içinde.
Nerde yanlış yaptım diye. Sorular sordum, cevapları havada kaldı. Susmayı tercih etti birisi, söylemedi.